Wat mer nit gedonn

Kölscher Text: Thomas Lengersdorf

Hä süht nit grad god us – e Müürer vum Bau,
ungerwägs op singem eigen Wäg.
Sing Kapp is verschlisse – sing Schoh afjelaatsch‘ –
Hä is a Knochejerämsch.

Hä met nit vill Wööd – an d’r Thek‘,
wann dat Schmölzje sich de Muul fusselig schwaad.
Hä loot nohm Himmel – de Jreffel am Kenn –
un se froge sich wat hä do seht.

Et hätt jet z’ dun met däm Wiev –
irjendwo in Ihrefeld.
Et is lang her dat et vorbei is –
selvs ene Kääl dä dräump – jo –
selvs ene Kääl dä dräump.

Hä is nit bedröppelt – för dat levve dat hä het,
et jitt nix zo bereue.
Hä jing singe Wäg – üvver all de Jahr,
verlosse in zo vill nääch’.

Baal jede Naach – sin de Gedanke do,
dat Geseech jeiht im nit mih us’m Kopp.
Hä muss dann dran denke, wie et Levve künnt sinn –
hätt hä mih op Famillich jemaat.

Et hätt jet z’ dun met däm Wiev –
irjendwo in Ihrefeld.
Et is lang her dat et vorbei is –
selvs ene Kääl dä dräump – jo –
selvs ene Kääl dä dräump – jeah –
selvs ene Kääl – dä dräump.